
16 maja 2003 Publiczne Gimnazjum nr 1 w Oleśnie otrzymało imię Tadeusza Kościuszki
Publiczne Gimnazjum nr 1 w Oleśnie powstało na bazie Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Oleśnie, która od 1969r. nosiła imię Tadeusza Kościuszki. Pragniemy kontynuować jej tradycje.
Dlaczego Tadeusz Kościuszko?
Dnia 16 maja 2003 roku miało miejsce uroczyste nadanie imienia naszej szkole. Motywy, jakimi kierowaliśmy się w wyborze Tadeusza Kościuszki na patrona szkoły, trafnie wyjaśnił w swym przemówieniu do zebranych na uroczystości gości zastępca dyrektora szkoły pan Janusz Wojczyszyn:
"Wybierając imię naszej szkoły kierowaliśmy się zarówno chęcią kontynuowania tradycji szkoły podstawowej jak i uniwersalizmem wartości prezentowanych przez naszego patrona. Tadeusz Kościuszko jest postacią nie wymagającą szerszej rekomendacji . Jest jedną z najbardziej znanych, jeżeli nie najbardziej znaną postacią w naszej nowożytnej historii. Ale z drugiej strony chyba żaden z naszych bohaterów narodowych nie ma tak obciążonego legendą życiorysu. Legendą , która odgrywała wielką rolę w kształtowaniu świadomości narodowej i pogłębianiu narodowych więzi. Można powiedzieć, że żadne pokolenie od czasów rozbiorowych nie mogło obejść się bez jego kultu. Jako symbol naszego patriotyzmu i romantyzmu stał się niemal narodowym bóstwem, a jego portrety w wiejskich chatach wisiały obok portretów świętych. Stał się bohaterem wielu dzieł literackich i sztuk teatralnych. Myślę jednak, że w dniu dzisiejszym można zadać przewrotne wręcz pytanie. Czego dzisiejsza młodzież może nauczyć się od Tadeusza Kościuszki ? Młodzież od której wymaga się skuteczności i pragmatycznego działania. Czy Kościuszko nie jest właśnie postacią zbyt romantyczną, kojarzoną jedynie z apologią przegranych powstań narodowych? Czy nie jest mitycznym, rpapierowymr1; pomnikiem, kojarzonym jedynie z pożółkłymi kartami historii? Otóż jeżeli prześledzimy bardzo bogatą literaturę jemu poświęconą (także tę krytyczną, która demitologizuje jego postać ) uświadomimy sobie, że jest to postać bardzo współczesna. Żywa i interesująca osobowość, nic z podręcznikowej nudy. I właśnie dzisiaj w przeddzień unijnego referendum, Kościuszko jest przykładem tego, który odbył daleką drogę z odległej prowincjonalnej Rzeczpospolitej poprzez stołeczną Warszawę na szerokie europejskie i światowe szlaki. Przebywając i prowadząc działalność, czy we Francji, w Saksonii czy Szwajcarii, wchodził w "europejski" świat bez kompleksów, zagubienia i prowincjonalności. A nie był człowiekiem o wyjątkowych zdolnościach. Ale dzięki ogromnej pracowitości i ambicji zdobył rozległą wiedzę. To dzięki wykorzystaniu tej wiedzy był, jak mawiali Amerykanie, artystą w swoim zawodzie - inżynierii wojskowej - za co, jak wiemy, zdobył powszechny szacunek, najpierw walcząc o wolność na kontynencie amerykańskim a później w trakcie insurekcji. W życiu osobistym nie miał nasz patron szczęścia. Cechował go sentymentalizm, skromność i niezdecydowanie. Ale w się śmiałością decyzji, odwagą i determinacją. Potrafił imponować zawziętością i uporem w dążeniu do obranego, najtrudniejszego nawet celu. Był dobrym organizatorem, człowiekiem o rozległych zainteresowaniach (studiował w Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu) i szerokich horyzontach. Jako żarliwy patriota reprezentował Polskę nowoczesną i oświeconą. Myślę, że takiego otwartego patriotyzmu potrzebujemy dzisiaj wszyscy. Między innymi te cechy, o których tutaj wspomniałem, zadecydowały, że Kościuszko zaskarbił sobie szacunek a także przyjaźń ludzi wybitnych i to zanim jeszcze, legenda wzięła go na swoje skrzydła. Myślę tutaj o takich postaciach jak Thomas Jefferson, twórca Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonych, czy markiz La Fayette, także wielka postać XVIII - wiecznej Francji. I myślę, że skończę tę krótką charakterystykę cytując właśnie La Fayetta, który na żałobnym obchodzie w Paryżu 31.X.1817r. takimi słowami żegnał T. Kościuszkę :
rMówić o Kościuszce jest to wspomnieć o tym mężu, którego sami nawet nieprzyjaciele wielce szanowali; jego imię należy do całego ucywilizowanego świata, a jego cnoty są całej ludzkości własnością. Ameryka liczy go w rzędzie najsławniejszych swych obrońców. Polska opłakuje go jako najlepszego patriotę, którego całe życie dla wolności i niepodległości poświęcone było. Francja i Szwajcaria stojąc zdumiałe nad jego popiołami czczą w nim, pamiątkę najlepszego człowieka , chrześcijanina i przyjaciela. Rosja szanuje w nim owego nieustraszonego męża, którego nawet nieszczęście pokonać nie mogłor1; Mówiąc o naszym patronie należy zwrócić uwagę na jeszcze jeden fakt. Mianowicie Kościuszko osiągnął to co osiągnął, ponieważ chodził do dobrej szkoły. Myślę oczywiście o słynnej Szkole Rycerskiej. Była to szkoła nowoczesna, która wychowywała w duchu polskiego oświecenia. Kładła naciski na wychowanie patriotyczne poprzez kształtowanie umysłów i charakterów. Szkoła, która wybiera sobie za patrona T. Kościuszkę, dąży do tego, ażeby być taką współczesną Szkołą Rycerską. Chcemy być szkołą nowoczesną, otwartą wyposażającą w wiedzę i umiejętności, umożliwiająca młodemu człowiekowi funkcjonowanie we współczesnym świecie. Jest to oczywiście możliwe dzięki coraz lepszym warunkom lokalowym (niedawno w grudniu obchodziliśmy uroczystość otwarcia nowego budynku dydaktycznego naszej szkoły) oraz coraz lepszemu jej wyposażeniu. Możliwość korzystania z technologii komputerowej w naszej szkole nie odbiega od norm europejskich. Dlatego też korzystając z okazji pragnę jeszcze raz podziękować włodarzom naszego miasta, panu burmistrzowi, radnym, za to, że oświata w naszej gminie traktowana jest priorytetowo (...)".